Nederland exporteert jaarlijks enorme hoeveelheden metaalschroot voor verwerking elders. Vaak weten we niet of dit hoogwaardig gebeurt. Producthergebruik van metalen verkeert sowieso nog in de kinderschoenen. Jacqueline Cramer en Joppe van Driel schetsen in een artikel in Tijdschrift Miliueu waar de circulaire kansen liggen.
Laten we kansen liggen voor recycling en hergebruik van metalen in Nederland? Dit was de centrale vraag tijdens het 19e Circular Economy Lab dat het Utrecht Sustainability Institute onlangs organiseerde in samenspraak met de FME en Koninklijke Metaalunie en ondersteund door de Amsterdam Economic Board.
Enorme volumes
Metaal is een niet vernieuwbare grondstof die in principe in de kringloop moet blijven. Als we in Nederland meer zouden hergebruiken, opwerken en recyclen, biedt dit allerlei kansen op milieuwinst. Ook op sociaal, economisch en geopolitiek gebied levert dit meerwaarde op. Het belang hiervan werd recentelijk onderstreept in de Transitieagenda Circulaire Maakindustrie. Zeker op het gebied van de grote bulkmetaalreststromen – ferro en non-ferro – kan veel winst geboekt worden. Ferrometalen zijn die materialen waarbij ijzer het voornaamste bestanddeel vormt; alle overige metalen worden tot de non-ferrometalen gerekend. Het gaat om enorme volumes vrijkomend metaalafval (‘schroot’): naar schatting 5192 kton per jaar, waarvan 65% import en 35% uit Nederland afkomstig is. Van die 35% (1807 kton) komt verreweg de grootste stroom uit de bouw: 55%. Van de 5192 kton metaalafval is 54% export; 46% wordt gerecycled in Nederland.
Stappen
Om hergebruik en recycling van afgedankte bulkmetalen te bevorderen, zijn de volgende stappen nodig. Lees verder >